Με την ανατολή του ήλιου 23ης του Αυγούστου μικροί και μεγάλοι, φορώντας τα καλά μας, ξεχυθήκαμε για το μικρό εκκλησάκι της Σφυρίδας μέσα από τα πανέμορφα άπειρα έλατα που σε αρμονικό συνδυασμό με τα χελιδόνια και το λάλημα των σπίν(γγ)ων, και των άλλων πουλιών, θαρρείς υμνούσαν τον πλάστη και δημιουργό του Θαυμαστού κόσμου.